Sensiz 17 Yıl

Sensiz 17 yıl...

... 

Ne hikayeler yaşanıyor her gün... Ruhumuz bile duymuyor. Yanımızdan sessizce geçip giden her yüreğin içinde, ne fırtınalar kopuyor da, bizim haberimiz bile olmuyor. 

... 

Bu sabah yolda bir amca geçti yanımdan. O da, ben de hızlı hızlı yürüyorduk. Bir saniyeliğine gözüme takıldı amcanın tişörtü. 

"Sensiz 17 yıl" yazıyordu ve yazının üstünde bir bayan resmi vardı. 

Ben bu esnada yürüyordum hızlı hızlı ve birbirimizden epeyce uzaklaşmıştık. 

Sonra ani bir hareketle dönüp var gücümle koşmaya başladım. "O amcayı kaybetme Mustafa" dedim kendi kendime. Sezgilerim, onun yanına gitmemi emrediyordu adeta. 

Soluksuz bir şekilde koştum ve amcayı yakaladım. 

"Kim olduğunu bilmiyorum ama 17 yıl boyunca bir sevgiyi yaşattığınız için elinizi öpmek istiyorum" dedim. 

"O benim eşim" dedi, yakasındaki resmi göstererek.

"Tam 42 yıllık hayat arkadaşımdı. Şimdi de onun yanına gidiyorum" dedi

Eşinin resmini tişörtlerine bastırıp, hem gözünde hem de gönlünde yaşatıyordu 17 yıldır. 

Elini öptüm ve devam ettim yürümeye... 

...

Her gün binlerce insan gelip geçer yanımızdan. 

Bir dinlesek, ne hikayeler dökülür dudaklarından... 

Sensiz 17 yıl... 

Yüreğine sağlık, belki bir daha hiç karşılaşmayacağım ve adını bile bilmediğim amca...

Sen de Nur içinde yat, 17 yıl sonra bile bitmeyen bir aşkın mimarı olan abla...